Een terugreis met hindernissen

Inmiddels ben ik al een paar dagen thuis. De reis verliep echter niet helemaal zoals gepland. In dit verheel lees je over mijn avontuur naar huis. 

Afgelopen zomer had ik een vliegticket terug naar huis geboekt voor augustus dit jaar. Voor een kleine meerprijs heb ik dit kunnen verplaatsen naar 24 maart. Er waren echter wat problemen met het valideren van mijn creditcard waardoor ik niet van te voren online kon inchecken. Ik besloot die dinsdag daarom maar vroeg op te staan zodat ik op tijd op het vliegveld zou zijn. 

Die ochtend begint met het laatste afval weggooien. Wanneer alles is opgeruimd en mijn koffers propvol zitten, kijk ik nog een laatste keer mijn slaapkamer binnen. Het ziet er ineens zo leeg uit. Alsof er helemaal niemand heeft gewoond. Ik doe de slaapkamerdeur dicht, zet mijn koffers buiten, doe de deur op slot, schuif de sleutel onder de deur en loop het gebouw uit. 

Eenmaal bij Miami Airport loop ik naar de incheck balie. Ze halen mijn paspoort door de scanner, maar er verschijnt niets in het systeem. Er is helemaal geen ticket… Ik ben gelijk helemaal onrustig en bel de vliegtuigmaatschappij. Na 15 minuten krijg ik iemand aan de lijn, maar door al mijn paniek druk ik ze per ongeluk weg. Lekker bezig Ilona… Na 3 mensen bij de balie te hebben geraadpleegd en meerdere telefoontjes te hebben gepleegd, krijg ik om 13:00 eindelijk mijn ticket binnen. Razendsnel check ik mijn koffers in en loop door de douane. Ik haal nog even snel wat te eten, koop een paar souvenirtjes en loop naar de gate. Ik heb nog een uurtje om even bij te komen.

Om 14:15 gaan we boarden. Zodra iedereen in het vliegtuig richting Newark zit, krijgen we te horen dat er iets mis is met de radioverbinding. Dit resulteert in 50 minuten vertraging waardoor ik te laat bij mijn volgende vliegtuig richting Amsterdam zou komen. Boarden voor die tweede vlucht kan tot 17:40, maar door de vertraging kom ik 17:41 aan bij de gate. Gelukkig hebben ze op me gewacht. Ik was de laatste passagier. 

Door het rennen van vliegtuig naar vliegtuig loop ik buiten adem en oververhit naar mijn plekje toe. De stewardess stopt mijn handbagage-koffer weg, ik ga zitten, doe mijn gordel om en ben klaar voor vertrek. Op dat moment krijgen we te horen dat er iets mis is met een klep van het toestel. Het zou binnen een paar minuten geregeld worden. Nou, dat was dus niet het geval. Voordat alles opgelost is heb ik een aantal aflevering van The Office kunnen kijken, hebben mensen om mij heen hun eerste film af en zijn we dus ruim twee uur verder. Uiteindelijk is alles opgelost en we stijgen op. De rest van de vlucht verloopt soepel en ik heb zelfs nog wat kunnen slapen. 

Woensdagochtend 25 maart kom ik aan in Nederland. Oh wat was ik blij om papa en mama weer te zien! Wat een opluchting om in onze eigen auto naar ons eigen te huis gaan. Daar zit Aranka op ons te wachten met een tompoes en champagne. Het hele huis is versierd met ‘welkom terug’ ballonnen en slingers. Wat een thuiskomst! 

Die middag probeer ik mijn laptop te installeren voor werk. Net als mijn vlucht, verloopt ook dit niet helemaal soepel. Na wat heen en weer mailen met Travalco kan ik uiteindelijk alle benodigde software installeren en ben ik er helemaal klaar voor om weer te gaan werken. Inmiddels heb ik er al weer 3 werkdagen op zitten en ben nu van mijn vrije zondag aan het genieten. Aangezien we allemaal binnen moet blijven, heb ik mooi de tijd om een fotoalbumpje van mijn Florida avontuur in elkaar te zetten. 

Liefs,
Ilona